Davacının, davalıya ait özel ilköğretim okulunda 15.09.2011-26.03.2014 tarihleri arasında müdür yardımcısı olarak çalıştığı, bu süre boyunca da emekli çalışan statüsünde olduğu tartışmasız olan somut olayda, 2006/11350 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının, 5580 sayılı Kanun ve yönetmeliklerinde hüküm bulunmayan konular hakkında davacıya uygulanabileceği, anılan Yasa’nın 9. maddesi gereğince, fiilen okuttuğunu kanıtladığı her bir ek ders saati bakımından, resmi okullar için belirlenen ek ders saati ücretinden az olmamak üzere ek ders ücreti isteminde bulunmasının olanaklı olduğu, fakat Bakanlar Kurulu Kararı’nın 6/3, 10. ve 11. maddelerinin davacıya tatbikinin mümkün olmadığı, öte yandan emekli çalışan olması ve iş sözleşmesinin sona erdiği tarih nazara alındığında 657 sayılı Kanun’un ek 32. maddesinde düzenlenen öğretim yılına hazırlık ödeneği isteminin de yerinde olmadığı gözetilmelidir.
Davacı vekili, müvekkili işçinin davalıya ait ilköğretim okulunda müdür yardımcısı olarak çalıştığını, müvekkilinin alacaklarının ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini ileri sürerek, öğretime hazırlık tazminatı, ödenmeyen ek ders ücretleri, hazırlık planlama ücreti, müdür yardımcılığı yönetim görevine özgülenen ek ders ücreti, seminer ücreti, kalan süre alacakları ve kıdem tazminatının hüküm altına alınmasını TALEP ETMİŞTİR.
Davalı vekili, davanın REDDİNİ SAVUNMUŞTUR.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne KARAR VERİLMİŞTİR.
Kararı, davalı vekili TEMYİZ ETMİŞTİR.
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları YERİNDE DEĞİLDİR.
2- Somut olayda, davacı, davalıya ait özel ilköğretim okulunda, 15.09.2011-26.03.2014 tarihleri arasında, müdür yardımcısı OLARAK ÇALIŞMIŞTIR. Çalışma süresi boyunca da, emekli çalışan statüsünde olduğu UYUŞMAZLIK DIŞIDIR.
Davacı, 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu ile bu kanuna dayanılarak çıkartılan yönetmelikler kapsamında olduğundan, uyuşmazlığın çözümünde bu mevzuat hükümlerinin nazara ALINMASI GEREKLİDİR. 5580 s. Kanun’un 14 üncü maddesinde, “Bu Kanunda hüküm bulunmayan hususlarda, resmi öğretim kurumlarında uygulanan mevzuat hükümleri uygulanır.” şeklinde hükme YER VERİLMİŞTİR. Anılan kanuna dayanılarak çıkartılan yönetmeliklerde de, benzer hükme yer verilerek, yönetmelikte yer almayan hususlar bakımından da, resmi benzeri kurumların ilgili mevzuat hükümlerinin UYGULANACAĞI BELİRTİLMİŞTİR.
01.12.2006 tarihli ve 2006/11350 sayılı, Milli Eğitim Bakanlığı Yönetici ve Öğretmenlerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine İlişkin Bakanlar Kurulu Kararı, 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu kapsamında çalışanlara İLİŞKİN DEĞİLDİR. Ancak, yukarıdaki paragrafta açıklanan mevzuat hükümleri uyarınca, 5580 s. Kanun ve bu kanuna dayanılarak çıkartılan yönetmeliklerde hüküm bulunmayan hususlarda, resmi öğretim kurumlarında uygulanan mevzuat hükümlerinin UYGULANMASI GEREKLİDİR. Bu halde, 5580 s. Kanun ve yönetmeliklerinde hüküm bulunmayan hususlar hakkında, bahsi geçen Bakanlar Kurulu kararının uygulanması GEREKTİĞİ AÇIKTIR.
5580 s. Kanun’un 9 uncu maddesinde, özlük haklarına ilişkin düzenlemelere yer verilmiş olup, maddenin ikinci fıkrasında, “Okullarda yöneticilik ve eğitim-öğretim hizmeti yapanlara, kıdemlerine göre (emekliler hariç) dengi resmi okullarda ödenen aylıkla sosyal yardım kapsamındaki ek ödeme tutarlarından az ücret verilemez”; aynı maddenin üçüncü fıkrasında ise “Sosyal yardım kapsamındaki ek ödemeler, bütçe kanunlarıyla resmi okul öğretmen ve personeline sağlanan haklara denk olarak okul öğretmenlerine ve personeline de ödenir. Sosyal yardım kapsamındaki ek ödemelerden gelir vergisi kesilmez.” denilmiştir.
5580 s. Kanun’un, belirtilen 9 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 14.03.3014 tarih ve 28941 sayılı Resmi Gazete yayımlanan, 01.03.2014 tarihli ve 6528 s. Kanun’un 14 üncü maddesi hükmü gereğince YÜRÜRLÜKTEN KALDIRILMIŞTIR.
Dava dilekçesinde, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun ek 32 nci maddesinde düzenlenen öğretim yılına hazırlık ödeneği TALEP EDİLMİŞTİR. Bu ödeneğin, sosyal yardım mahiyetli bir ödeme OLDUĞU AÇIKTIR. Ne var ki, 14.03.2014 tarihine kadar yürürlükte bulunan 5580 s. Kanun’un 9/2 nci maddesinde, emekliler HARİÇ TUTULMUŞTUR. Davacının emekli çalışan olması ve iş sözleşmesinin sona erdiği tarih nazara alındığında, 657 s. Kanun’un ek 32 nci maddesinde düzenlenen öğretim yılına hazırlık ödeneği talebi YERİNDE DEĞİLDİR. 5580 s. Kanun’un 9/2 nci maddesi, 14.03.2014 tarihinde yürürlükten kaldırılmış ise de, davacının iş sözleşmesi, 26.03.2014 tarihinde SONA ERMİŞTİR. 657 s. Kanun’un ek 32 nci maddesinde belirtilen ödeme ise, her öğretim yılında bir defaya mahsus olmak üzere ve öğretim yılının başladığı ay içerisinde yapılması gereken BİR ÖDEMEDİR. Anılan sebeplerle, mahkemece, davacının öğretim yılına hazırlık ödeneği talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmesi HATALI OLMUŞTUR.
Dava dilekçesinde, davacının fiilen girdiği ek derslere ilişkin ücretin yanı sıra, 2006/11350 sayılı, Milli Eğitim Bakanlığı Yönetici ve Öğretmenlerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine İlişkin Bakanlar Kurulu Kararı’nın 6/3., 10. ve 11 inci maddelerinde düzenlenen ücret ödemeleri de TALEP EDİLMİŞTİR.
5580 s. Kanun’un 9/4 üncü maddesinde düzenlenen “Kurumlardaki ek ders ücreti miktarı, resmi okullar için tespit edilen miktardan az olamaz.” hükmü bakımından, emekliler HARİÇ TUTULMAMIŞTIR. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 2011-2012 döneminde haftalık yedi saat, 2012-2013 döneminde haftalık on saat ve 2013-2014 döneminde haftalık onbir saat fiilen ek ders okuttuğu kabul edilerek, fiilen okutulan ek ders karşılığı ek ders ÜCRETİ HESAPLANMIŞTIR. Mahkemece, bu hesaba uygun olarak, net 4.812,93 TL ek ders ücretinin hüküm altına alınması dosya içeriğine GÖRE İSABETLİDİR.
Ancak, 2006/11350 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı’nın 6/3., 10. ve 11 inci maddelerinde düzenlenen ödemelerin de davacıya yapılması gerektiğinin kabul edilmesi HATALI OLMUŞTUR. Şöyle ki; yukarıda detaylı açıklandığı üzere, 2006/11350 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı, 5580 s. Kanun ve yönetmeliklerinde hüküm bulunmayan hususlar hakkında, davacıya uygulanabilir. 5580 s. Kanun’un 9 uncu maddesinde ise, özlük haklarına ilişkin DÜZENLEME BULUNMAKTADIR. Bakanlar Kurulu Kararı’nın 11 inci maddesinde, fiilen okutulan her on saat ders için bir saat daha hazırlık ve planlama görevi karşılığında ayrıca ek ders ücreti ödeneceği; 10. maddesinin ilgili bendinde müdür yardımcılarına, yönetim görevi sebebiyle haftalık onsekiz saat ek ders ücreti ödeneceği; 6/3 üncü maddesinde öğretim yılı başında ve sonunda meslekle ilgili çalışma sürelerinde iki haftayı geçmemek üzere haftalık onbeş saat ek ders ücreti ödeneceğine ilişkin hükümlere YER VERİLMİŞTİR. Belirtilen ödemeler, sosyal yardım mahiyetli ödeme olmayıp, resmi okul çalışanlarının ücretinin eki niteliğinde sayılması GEREKEN ÖDEMELERDİR. Davacının, 5580 s. Kanun’un 9 uncu maddesi uyarınca, fiilen okuttuğunu ispatladığı her bir ek ders saati bakımından, resmi okullar için belirlenen ek ders saati ücretinden az olmamak kaydıyla ek ders ücreti ödenmesi talebinde BULUNMASI MÜMKÜNDÜR. Ancak, Bakanlar Kurulu Kararı’nın 6/3., 10. ve 11 inci maddelerinin davacıya uygulanması MÜMKÜN DEĞİLDİR. Anılan sebeplerle, dava dilekçesinde, Bakanlar Kurulu Kararı’nın 6/3., 10. ve 11 inci maddelerine dayanılarak ileri sürülen taleplerin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi HATALI OLMUŞTUR.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, kıdem tazminatı hesaplanmasına esas giydirilmiş ücret miktarının belirlenmesinde, Bakanlar Kurulu Kararı’nın 10. maddesinde belirtilen ödeme tutarının hesaba dahil edilmesi de hatalı olduğundan, sadece yemek menfaati katkısı ilave edilmek suretiyle giydirilmiş ücret miktarı belirlenmeli ve kıdem tazminatı YENİDEN HESAPLANMALIDIR.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın BOZULMASI GEREKMİŞTİR.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.11.2016 tarihinde OYBİRLİĞİYLE KARAR VERİLDİ.
Bir önceki yazımız olan İflasın Ertelenmesi başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.
