5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nun 41. maddesi ile umuma açık mahallerde eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların kullanılması ve/veya iletilmesine ilişkin esaslar düzenlenmiştir. Kanun hükmünün 2. fıkrasında “Eser, icra, fonogram, yapım ve yayınları kullanan ve/veya ileten umuma açık mahaller; mahallin bulunduğu bölgenin özelliği, mahallin nitelik ve niceliği, fikri mülkiyete konu eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların mahalde sunulan ürün veya hizmetin ayrılmaz bir parçası ve ürün veya hizmete katkısı olup olmadığı ve benzeri hususlar dikkate alınmak suretiyle sınıflandırılır veya sınıflandırma dışı bırakılır.” hüküm altına alınmıştır. Bu kanun hükmünün gerekçe gösterilmesi ile lisanslama sözleşmesi imzalamayan ve çeşitli alanlarda faaliyet gösteren esnaflara işyerlerinde radyo, televizyon veya internetten müzik dinledikleri için yapılan işe ve işyeri büyüklüğüne bakarak cezai yaptırımlar uygulanmaktadır. Ancak meslek birliklerince söz konusu yasa hükmünün iyiniyetle uygulanmaması neticesinde lokanta, berber, bujiteri, ayakkabı satıcıları gibi çeşitli küçük işletmelere dahi işyerine ilave kazanç getirecek olmamasına rağmen cezai yaptırım uygulanmış ve küçük esnaf bu yükümlülüklere katlanmak durumunda bırakılmıştır. Bu sebeple TBMM’ne söz konusu madde ile ilgili yasa teklifi verilmiş olup, 2. fıkraya eklenecek cümle ile eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların mahalde sunulan ürün veya hizmetin ayrılmaz bir parçası olmaması ve ürün veya hizmete katkısının olmaması hallerinde sınıflandırma dışı bırakılması öngörülmüştür.
Bir önceki yazımız olan Emekliliği hak eden ancak prim borcu bulunan kişilerin durumuna ilişkin yasa teklifi başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.
