Blog

imagesYargıtay 22. Hukuk Daires’nin 24.12.2015 tarihli 2014/24931 Esas ve 2015/35591 Karar sayılı ilamında özetle; fazla mesai ücreti alacağından yapılan takdiri indirimin oranı konusunda da taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla mesai ücretinin tanık ifadelerine göre belirlenmesi ve miktarın yüksek çıkması halinde işçinin çalışma süresi içerisinde hastalık izin mazeret gibi nedenlerle fazla çalışma yapmadığı günler bulunduğu kabul edilerek Dairemizce takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre takdir edilmelidir. Somut olayda, davalı işyerinde çalışan davacının,hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda fazla mesai ücretinin tanık beyanları değerlendirilerek hesaplandığı halde mahkemece takdiri indirim yapılmaması isabetli olmamıştır. Davacının yaptığı işin niteliği dikkate alınarak, işçinin hasta ve mazeretli olabileceği günler için mahkemece %30 dan az olmamak şartıyla takdiri indirime gidilmesi uygun olacağından, hükmün bozulması gerekmiştir.

Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücretiyle fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar VERİLMESİNİ İSTEMİŞTİR. Mahkeme, isteği kısmen hüküm ALTINA ALMIŞTIR.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi C. Sarı İyisan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti: Davacı, iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatlarıyla izin, fazla çalışma ALACAKLARINI İSTEMİŞTİR.

Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davacının izinsiz işyerini terkettiğini iş sözleşmesini kendisinin sonlandırdığını savunarak, davanın REDDİNİ İSTEMİŞTİR.

Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne KARAR VERİLMİŞTİR.

Temyiz: Kararı davalı vekili TEMYİZ ETMİŞTİR.

Gerekçe:

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları YERİNDE DEĞİLDİR.

2-Taraflar arasında, fesih konusu ihtilaflıdır.

Somut olayda dosya kapsamı, toplanan deliller ve özellikle tanık beyanlarından işveren vekilinin işe daha erken gelinmesini istemesi üzerine davacıyla arasında tartışma yaşandığı işveren vekilinin “çalışma şartlarımız ve çalışacağımız yer burası çalışmak isteyen buyrun çalışsın, istemeyene de işte kapı” ifadesi kullanması sebebiyle davacının işyerini terketmek suretiyle iş sözleşmesini haklı sebeple sona ERDİRDİĞİ ANLAŞILMAKTADIR.
Haklı fesih durumunda davacı kıdem tazminatına hak kazansa da ihbar tazminatına hak kazanamaz. Bu sebeple mahkemece ihbar tazminatının reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup BOZMAYI GEREKTİRMİŞTİR.

3-Fazla mesai ücreti alacağından yapılan takdiri indirimin oranı konusunda da taraflar arasında UYUŞMAZLIK BULUNMAKTADIR.

Fazla mesai ücretinin tanık ifadelerine göre belirlenmesi ve miktarın yüksek çıkması halinde işçinin çalışma süresi içerisinde hastalık izin mazeret gibi nedenlerle fazla çalışma yapmadığı günler bulunduğu kabul edilerek Dairemizce takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama HALİNİ ALMIŞTIR. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre TAKDİR EDİLMELİDİR.

Somut olayda, davalı işyerinde çalışan davacının,hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda fazla mesai ücretinin tanık beyanları değerlendirilerek hesaplandığı halde mahkemece takdiri indirim yapılmaması İSABETLİ OLMAMIŞTIR. Davacının yaptığı işin niteliği dikkate alınarak, işçinin hasta ve mazeretli olabileceği günler için mahkemece %30 dan az olmamak şartıyla takdiri indirime gidilmesi uygun olacağından, hükmün BOZULMASI GEREKMİŞTİR.

Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.12.2015 tarihinde OYBİRLİĞİYLE KARAR VERİLDİ.

 

Bir önceki yazımız olan İŞÇİNİN ÇALIŞMA OLGUSUNUN TESPİTİ başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.